groeten uit Como

We zijn hier nu een paar dagen en jullie horen ineens helemaal niks meer. We genieten volop van het hier zijn, krijgen weer een indruk hoe de dingen hier gaan en van onze 'nieuwe' neefjes. De kinderen doen ook hier veel nieuwe indrukken op. Ze zijn blij dat ze heerlijk kunnen uitslapen (en wij ook) en dat ze/we even niks hoeven en moeten. We laten ons heerlijk verwennen. De rondreis was best wel intensief. Luut en Mimi hebben een four-wheeler (quad) waar de kinderen op mogen rondrijden. Dat gaat best wel heel snel, maar in de tweede versnelling kan Lotte er ook prima mee uit de voeten. Rick rijdt soms met Luut en soms met mijn vader mee in de pick-up en helpt hier en daar een beetje. Hij heeft het gras rondom het huis gemaaid met een mooie grasmaaier, zie foto. Zo nu en dan gaan we naar Sulphur Springs voor wat boodschappen en gisteren zijn we in Winnsboro naar de kerk geweest. We hebben ook daar een mooie dienst gehad.

Mimi had van vrienden een jetski geleend waar we gistermiddag (zondag) mee naar Lake Cypress zijn geweest. Met deze jetski kon je heel snel optrekken, binnen een paar seconden haal je een snelheid van 100 km/u, gaaf! Luut had thuis nog waterski's liggen en een grote band, die allebei achter de jetski aankonden. We hebben allemaal op de waterski's gestaan en het lukte bij iedereen, zelfs Lotte heeft een rondje geskied. Het moeilijkste is de start, je moet je vanuit het water met de jetski omhoog laten trekken en goed in evenwicht blijven. Met temeraturen van 40 graden is dit een heerlijke bezigheid.

Er worden hier allemaal records verbroken wat warmte betreft (73 dagen boven de 100 graden F = 38 graden C) en droogte. Als je over de weg rijdt heb je het idee dat het herfst is want bijna alle struiken zijn bruin en dood en ook heel veel bomen overleven deze droogte niet, terwijl de temperaturen hoog zijn. Veel boeren komen hier in de problemen omdat ze geen kuil en hooi kunnen winnen want er groeit niks. Een behoorlijke kostenpost want alles moet nu gekocht en van ver aangevoerd worden. Na een aantal slechte jaren door de economische crisis zijn al veel boeren noodgedwongen gestopt en nu deze extreme droogte er ook nog achteraan komt wordt het uiterste gevergd van veel boeren.

Mimi zit op dit moment in het kantoor hier bij huis en is druk bezig met de boekhouding. De kinderen neemt ze dan mee en die scharrelen hier dan in huis rond, heel gezellig allemaal, ook voor onze kinderen die Jake en Rylan nu beter leren kennen dan wanneer ze zo nu en dan een bezoekje zouden brengen. Tot zover eerst maar weer, hartelijke groet van ons allemaal.

Childress(TX), Como (TX)

Vanmorgen vroeg opgestaan omdat we rond 14.00 uur in Como aan wilden komen. De wekker ging om 6.30 uur (!) en even na half 8 reden we. We hadden nog 5,5 uur rijden voor de boeg volgens de tomtom. Onderweg konden we zien dat het hier al heel lang erg droog is. Veel bomen waarvan het blad helemaal bruin is en die het waarschijnlijk niet zullen overleven. Ook veel dode struiken en gras wat helemaal bruin is. Dat laatste is zomers hier vaak het geval maar gras overleeft de droogte vaak wel. Iets na 13.00 reden we de weg naar de Still Meadow Dairy in. Een heel aparte gevoel dat je je ouders “even” bezoekt met je “eigen” auto, alsof ze heel dichtbij wonen. Ook al heb je elkaar een hele tijd niet gezien, je hebt gelijk weer een “thuis”-gevoel zodra je over de drempel stapt. Het is heerlijk hier weer te zijn en elkaar te spreken in levende lijve.

Na een uurtje zijn Menne en ik weer vertrokken om de auto in Dallas in te leveren. We reden met 2 auto’s heen en met 1 weer terug. Luut en Mimi hadden logé’s, Luut kwam ’s avonds nog even kort langs maar Mimi zullen we morgen pas spreken en zien, evenals de 2 neefjes.

We hebben een heerlijke trip gehad van LA naar Como, nu nog heerlijk een weekje genieten van het hier zijn.

Santa Fe, Taos, Childress

Inmiddels zijn we een aantal dagen verder maar jullie zijn nog steeds in Santa Fe. Ik moet eerst even wat rechtzetten in het vorige verhaal want de aanwezigheid van de indianen is niet te zien aan de spaanstalige namen zoals ik schreef. Van oorsprong woonden er in New Mexico indianen. Zij woonden in zgn. pueblo's (afgesloten dorpen). Toen de spaans-sprekende conquistadores uit Mexico naar boven trokken, kwam de spaanse taal in opkomst, die nog steeds in veel namen van straten en dorpen voorkomt.

In New Mexico zijn nog 19 pueblo's aanwezig, een aantal daarvan liggen in de buurt van Taos (50 mijl ten noorden van Santa Fe).De indianen hebben een speciale bouwstijl, de zogenaamde Adobe-bouwstijl. Veel ronder wat vorm betreft en ook met ander materiaal gebouwd. In het centrum van Taos kwam die bouwstijl ook goed uit de verf en we hebben daar wat rondgeslenterd en gewinkeld. De indianen proberen daaar hun, vaak zelfgemaakte, sieraden, potten, vazen, pijpen ed. te verkopen. Het centrum was erg gezellig opgezet.

Ook de route naar Taos was erg mooi. Erg groen, bebost en een beetje bergachtig. Ten noorden van Taos ligt een groot ski-gebied waar veel inwoners hun inkomen uit moeten halen.

Daarna hebben we nog een mooie alternatieve route door de bergen gereden en verder genoten van de mooie omgeving. Het was nog bijna 7 uur rijden tot het volgende hotel dus vanaf Eagle Nest was het continu doorrijden. 's Avonds om 9 uur kwamen wa aan in Childress, ook nu weer snel eten, douchen en op bed.

Flagstaff, Santa Fe

Gisteren hebben jullie een verhaal van ons gemist. We hebben een heerlijke rustdag gehad in Flagstaff. We sliepen 2 dagen in een fantastisch motel met een heerlijk zwembad, spa, goed ontbijt en heerlijk weer. Na alle indrukken waren we wel aan een rustig dagje toe. Je merkt vooral aan de kinderen dat ze het op een gegeven moment wel gehad hebben met al die mooie parken. 's Middags zijn we nog wel even naar een Mall geweest maar voor de rest hebben we lekker gelezen, tv gekeken, gecomputerd en gezwommen.

Vandaag hadden we een lange rit voor de boeg: van Flagstaff (Arizona) naar Santa Fe (New Mexico). In principe de I-40 (Interstate 40) en de I-25 (380 miles zonder omwegen), maar onderweg wilden we er nog wel hier en daar even af. De eerste stop was Petrified Forest en Painted Desert. In Petrified Forest waren delen van stammen en takken te zien die, omdat ze door een laag zand luchtdicht afgesloten waren en niet verrot, door miljoenen jaren heen helemaal versteend waren. Er hadden zich hele mooie kristallen gevormd van de stammen.In Painted Desert zijn heuvels en bergen te zien met mooie roodtinten en kleurige streepjes dessins. Zie de foto's.

Hierna vervolgden we onze route op de I-40 en in New Mexico gingen we tussen Gallup en Grants voor een alternatieve route ten zuiden van deze steden. We komen hier steeds meer in het gebied van de indianen en veel plaatsnamen hebben dan ook Spaanse namen. Op veel plekken aan de kant van de weg proberen indianen hun produkten te verkopen: sieraden, potten, kleden. Morgen in de route vanaf Santa Fe hopen we daar meer van te zien.

We hebben op deze scenic route een stop gemaakt bij El Morro National Monument. Ik weet eerlijk gezegd de betekenis van dit monument niet, maar deze route was veel mooier wat de natuur betreft dan de Interstate.Om 7 uur waren we in het hotel in Santa Fe, weer een heerlijke kamer. Morgen de laatste dag met nieuwe indrukken van deze omgeving en dan naar mijn ouders.

Grand Canyon

Vanochtend allemaal lekker wakker geworden en weer creatief ontbeten in de kamer. De`Lodge’ had geen continental breakfast, we konden koffie en thee bij de desk halen. Vandaar dat we gisteravond nog even boodschappen hadden gedaan voor het ontbijt en de lunch.

Na het ontbijt nog snel even wat sites bijgewerkt en de kinderen hebben nog even gekeken of er iemand online was.

Vandaag stond het laatste geplande park op het lijstje…de Grand Canyon. Vanuit Kanab was het een rit door de Valley langs de ‘Vermillion Mountans’. Een prachtige wand, zoals het tafelgebergte, zeg maar. Een afgeplatte bovenkant en een steile wand (Rim?). Die steile wand was ook nu weer prachtig van kleur.

De kleurindrukken die wij hier opdoen en waar we het ook steeds over hebben zijn niet in de foto’s over te brengen.

Grand Canyon en Vermillion Mountains zijn de plekken waar men Condors zou kunnen zien. In Grand Canyon zitten 5 broedparen. Helaas hadden de Condors een familiereünie en waren ver weg.

Wij kwamen Grand Canyon aan de zuidoostkant binnen en reden de ‘Dessert View’ route vanaf daar. Om de zoveel mile heb je een uitzichtspunt (point of view) waarbij de eerste uitzichtpunten zicht gaven op de Colorado river in de diepte. Navajo en Lipan point gaven ons de mooiste uitzichten. Bij het parkje van de Tusayan Ruine en Museum hebben we lekker geluncht.

Na Moran en Grand View Point kwamen we in Grand Canyon village. We zagen de film van het park en kochten een aandenken in de vorm van een fotoboek. (vanwege de mooi kleuren)

We konden via park shuttels nog veel meer (van hetzelfde) zien maar we willen ook niet te laat in het hotel aankomen dus we kozen ervoor om naar Flagstaff te gaan, dat was nog een rit van anderhalf uur, inchecken, douchen en nog een restaurant opzoeken en eten….de dagen vliegen voorbij.

Van alle parken die we gezien hebben staat voor mij de beleving van de Grand Canyon onderaan, waarschijnlijk omdat je er alleen maar naar kijken kunt en niet, zoals in alle andere parken, door de rivier of de Canyon kunt lopen. Met dit park sluiten we de rij ‘geplande’ parken en gaan we vanaf Flagstaff in een paar stevige ritten opschuiven naar het oosten.

Bryce Canyon

We werden wakker in Hurricane (Utah) en na een continental breakfast waarbij we zelf onze wafels mochten bakken zijn we ingestapt voor een bezoek aan Bryce Canyon. Volgens het boekje wat we gekocht hadden om ons te oriënteren is Bryce Canyon één van de mooiste parken. We waren dus heel nieuwsgierig.

Yosemity was groot, groen, veel bomen, bergachtig, enorme bomen en mooie watervallen. Mono Lake was het trieste gevolg van de waterwinning waarbij sculpturen ontstaan zijn doordat het waterpeil maar het liefst 16 meter is gezakt, Death Valley, groot, doods, zout, prachtige rotsformaties maar ook heel veel kleurverschil, helaas ook ontstaan door het verdwijnen van water. Hoover D am een groot project om water te beheersen en beheren. Valley of Fire ontstond onder invloed van water en wind en vormde het landschap.

Onze hele reis staat min of meer in het teken van water en vuur, en wat dit inhoudt voor het landschap en de mensen die hier wonen en hun brood proberen te verdienen.

Bryce Canyon is op alles wat hiervoor is gezien weer een nieuwe variant. De aarde is door de afvoer van het water (heel lang geleden) en de afvoer van regenwater (nu) prachtig gevormd. Ooit stond het gebied onder water maar door de werking, vulkanisme, van en onder de continentale platen is de aarde naar boven gestuwd. Het water stroomde van het omhoog gestuwde plat wat bij Bryce Canyon tot gevolg had dat daar een soort ‘kom’ ontstond waar het water zich naar beneden stortte en sleuven maakte in de aarde. Later zorgde de regen en sneeuw er voor dat er nog meer zacht gesteente wegspoelde. Al deze werking zorgde ervoor dat er ‘pilaren’ en ‘bogen’ bleven staan van een zachtbruin gesteente en elke pilaar of boog heeft een ‘kap’ van een hard gesteente.

We hebben de Navajo Loop en Queens Garden trail gelopen en genoten van deze natuur. Zie de foto’s.

Na de trail te hebben gelopen waren we verzadigd van de indrukken en hebben we een aantal scenic views met de auto bezocht. De puf was er een beetje uit dus we hebben het hotel opgezocht in Kanab. Een hotel met drie kamers dus we sliepen allemaal apart en dat is de nachtrust ten goede gekomen.

’s Avonds hebben we chinees eten gegeten en dat was na hamburgers even weer wat anders. Daarna boodschappen gedaan en dat kan als de winkels zoals hier tot 22.30 gewoon open zijn. Kortom een heerlijke dag.

Fire Valley en Zion

Vanmorgen vertrokken vanuit Las Vegas (Nevada) naar Zion National Park (Utah). In een boek had ik gelezen dat Valley of Fire ook mooi was om te zien en omdat de omweg niet zo groot was besloten we ook daar langs te gaan. Blij dat we dat gedaan hebben want ook dit park was weer zo bijzonder en anders dan de parken die we gezien hadden dat we ook hier ruim de tijd genomen hebben om dit moois te aanschouwen. De naam zegt al hoe het park eruit zag: stenen, rotsen, zand, alles was zo rood als vuur, heel bijzonder die mooie rode kleuren. Ook de vormen waren heel bijzonder. De zgn. “beehives” deden hun naam eer aan. Behalve dat vuur mooi is wat kleur betreft, betekent vuur ook warmte en dat hebben we weer geweten, ook hier weer temperaturen over de 100 graden F, vermoeiend, met name voor de kinderen.

We vervolgden onze route, nu op weg naar Zion National Park. We kwamen langs ons hotel waar we eerst ingechecked hebben en vervolgens zijn we doorgereden naar het park. Het park was gedeeltelijk gesloten voor auto’s maar je kon met een shuttle wel naar boven. Onderweg stopte de bus een aantal keren zodat je elk gedeelte van het park op je gemak kon bewonderen en evt een trail kon volgen. Wij zijn op het eindpunt uitgestapt en ook dan word je even stil hoe prachtig mooi de natuur ook hier weer is. Steile rotsen, heel erg bijzonder wat kleur betreft, mooie groene bomen en struiken en daartussen de Virgin River. De temperatuur in het park was, hoe hoger je kwam, steeds aangenamer. Hierdoor had iedereen wel zin om een stuk langs de rivier te lopen. Op een gegeven moment zijn we nog een stuk door het water gelopen, heerlijk koel.

Fantastisch om dit met eigen ogen te mogen zien. Foto’s en plaatjes geven vaak wel een eerste impressie maar je komt pas echt onder de indruk als je het zelf mag aanschouwen. Laat, maar zeer voldaan gingen we weer terug naar het hotel, onderweg nog snel even ergens gegeten en in het hotel hebben de kinderen ook nog even gezwommen.

Hoover Dam en Las Vegas

Nadat we laat in de middag in Las Vegas waren aangekomen hadden we behoefte aan een dag rust om alle indrukken van het groene Yosemity en het doodse van Death Valley even een plaats te geven. De foto’s die we proberen te maken en die voor een deel op de site zijn te zien blijven maar een beperkte weergave van alles wat we zien en ervaren.

Vandaag hadden we geen vol programma, vanmorgen hebben we lekker rustig aangedaan. We beschikten over twee slaapkamers en een keuken zodat we in de gelegenheid waren om zelf wat eten klaar te maken. We hadden pannenkoeken met syrup, toast met spek, scrumbled eggs, veel fruit en yoghurt en we hebben daar in alle rust van genoten.

Bij het hotel was een leuk zwembad en spa. Daar hebben we de rest van de morgen doorgebracht. Menne heeft ondertussen snel wat videofilmpjes ge-upload, want we hadden beschikking over een snelle internetverbinding.

Na het zwemmen en middageten zijn we naar Boulder City gegaan en hebben we kaartjes gekocht voor de ‘Power Plant’- Tour in de Hoover Dam. De Hoover Dam is in eerste instantie gebouwd om de waterbehoefte van de akkerbouwers te reguleren. Voorheen was de Colorado rivier of een verwoestende stroom of had onvoldoende water om van enig nut te zijn.

Om het project Hooverdam betaalbaar te laten zijn heeft men er uiteindelijk voor gekozen om via de kracht van het water elektriciteit op te wekken en dat te verkopen. Vanaf 1936 is men de ene na de andere turbine gaan bouwen (maatwerk) totdat het uiteindelijk 17 turbines zijn geworden die garant staan voor een enorme energieconsumptie. 7 staten gebruiken energie die geproduceerd wordt in de Hoover Dam.

Het belangrijkste blijft de moedige beslissing om in crisistijd (start van het project was 1929) een project als dit op te starten met de visie op de welvaart en welvarendheid van de mensen en gemeenschappen.

Na de Hoover Dam zijn we naar de ‘Strip’ gegaan en langs de tempels van Mammon gelopen. Zeer indrukwekkend, Cesar Palace, Bellagio Casiono, Paris enz. de wandelpaden langs en door deze tempels van genot worden opgevrolijkt door Mexicaantjes (mannen, vrouwen, opa’s en oma’s) die je van harte oproepen om naar blote mannen, vrouwen en wat al niet meer is te gluren.

Het zet je aan het denken. De mooie natuur, de oogverblindende luxe, de indrukwekkende bouwwerken en infrastructuur maar ook het gebrek aan sociale vangnetten als je niet mee kunt in deze competitie gerichte maatschappij en het gevolg daarvan: mensen die alles doen voor ‘een baan’ en geld, de drugs die openlijk wordt verkocht op Venice Beach, de zwervers die in LA maar ook in Las Vegas van vuilnisbak naar vuilnisbak gaan.

Thuisgekomen hebben we de restjes eten opgemaakt en zijn er ingedoken, morgen naar ‘de Valley of Fire’ en Zion park. We overnachten morgen in Hurricane.